نیم نگاهی به کاهش ریسک های شرایط محیطی نامناسب در مراکز داده

خواه شرکتی در بخش بهداشتی، دارویی یا مالی فعالیت داشته باشد، خواه در هر حوزه دیگری، باید استراتژی هایی برای تضمین ادامه بی وقفه فعالیت تجاری آن شرکت از قبل توسط مدیریت تأسیسات و فناوری اطلاعات تعیین شود.

شکی نیست که خرابی در ارتباطات، مخابرات و IT بعنوان شاهرگ حیاتیِ یک شرکت تجاری، دلیل اصلی ضربه خوردن و در نتیجه شکست آن خواهد بود (طبق نظر سنجی بعمل آمده از مدیران تجاری بریتانیایی توسط انستیتو منشور مدیریت CMI). اوضاع در حال تغییر است و هم اکنون 51% از شرکتها استراتژی بقاء سازمانی (تجاری) را دنبال می کنند و این آمار روز به روز در حال گسترش است.

مدیرانِ فناوری اطلاعات چه اقداماتی را باید انجام دهند تا ریسک هایی از قبیل قطع ارتباطات در اتاق سرور و مراکز داده به حداقل برسد؟

پاسخ این سؤال، نصب یک سیستم نظارتی و مانیتورینگ دما، رطوبت و خیسیِ محیط است که باید با سیستمهای هشدار دهنده همراه باشد. چنین سیستمی نه تنها باعث می شود که عملکرد دستگاههای بخش IT بهینه شده، عمر مفید آنها افزایش یافته و ایرادهای مقطعیِ آنها کاسته شود، بلکه همچنین از خرابی و خاموش شدنِ آنها به علت عدم تشخیص به موقعِ خطا نیز جلوگیری می نماید. دماهای بالا، عمر قطعه الکترونیکی را کاهش می دهند درحالیکه دماهای پایین نیز معایب خودشان را دارند. محدوده دمای مناسب و بهینه معمولاً بین 21 الی 23 درجه سانتیگراد (70 الی 74 درجه فارنهایت) است که در واقع در این محدوده، بصورت حائل نیز تعریف شده است که در صورت از کار افتادنِ سیستم تهویه و خنک کنندگی بکار می آید.

در صورت بروز خرابی در سیستم تهویه، تجهیزات کامپیوتری قادر خواهند بود به مدت کوتاهی در خارج از این محدوده دمایی کار کنند، و در این زمانِ محدود متخصصان می توانند تجهیزات سیستم تهویه را تعمیر نموده یا یک سیستم خنک کننده موقت نصب نمایند.

سنجش دمای میان رَک ها و سیستم های نصب شده روی آنها نظیر سرورها، روترها و سوئیچ ها بسیار ضروری می باشد تا در صورت وقوع مشکلات گرمایی، به سرعت اعلان هشدار فعال شود، چون دما در تجهیزات مختلفِ مرکز دیتا می تواند به شدت تغییر نماید. اگر دمای اتاق احیاناً چند درجه از محدوده تعریف شده بیشتر شود، شما با گرم شدن بیش از حدِ تجهیزات بالاییِ رَک مواجه خواهید شد (چون گرما در ارتفاع بیشتر است).

میزان رطوبت مجاز اتاق سرور و دیتا سنتر

نگهداشتن سطح رطوبت خیلی کم می تواند باعث ایجاد الکتریسیته ساکن (استاتیک) شود. استاتیک به راحتی در شرایط خشک تخلیه نمی گردد. اگر سطح رطوبت در حدود 35% باشد، تخلیه استاتیک یک مشکل جدی خواهد بود و مقدار الکتریسیته ساکن در سطح رطوبت 30% به نقطه بحرانی خود خواهد رسید.

تجهیزات کامپیوتری با رطوبت زیاد نیز میانه خوبی ندارند. در این شرایط نه تنها ممکن است ایرادهای الکتریکی رخ دهند، بلکه خوردگی (زنگ زدگی) در قطعات نیز طی گذشت زمان، دور از انتظار نخواهد بود. با تغییر بار کاریِ در سرورها، سوئیچ ها و روترها، گرمای بیشتری توسط آنها تولید می شود. نگهداری دما و رطوبت در محدودۀ قابل قبول بسیار اهمیت دارد. سطح رطوبت نسبی 45% الی 60% معمولاً برای عملکرد مطمئن سرور مناسب می باشد. همانند حائلِ تعریف شده برای محدوده دما، در محدوده رطوبت نیز در زمان خرابیِ سیستم تهویه یا خنک کنندگی، این حائل در نظر گرفته شده است.

مانیتورینگ خیسی (نم)

از کار افتادن سیستم تهویه می تواند منجر به نشت آبِ درون آن گردد. استفاده از سنسورهای تشخیص خیسی در کف اتاق یا در نزدیکی سیستم تهویه یا خنک کنندگی یا محل عبور هوا می تواند باعث جلوگیری از خرابی تجهیزات گردد.

نتیجه گیری

کمترین ضرری که کنترل و مانیتورینگِ ضعیف سیستم تهویه در مراکز دیتا می تواند به همراه داشته باشد، کم شدن عمر تجهیزاتِ IT خواهد بود. گرم شدن بیش از حد مجازِ تجهیزات می تواند باعث خطاهای مقطعی گردد، اما در شرایط بدتر و در صورتی که این وضعیت ادامه یابد ممکن است دستگاه بصورت فاجعه آمیزی ضربه خورده و کاملاً خراب شود. هزینۀ مالی و زمانیِ از دست رفته در چنین حالتی می تواند قابل ملاحظه باشد، بنابراین باید حداکثر محافظت از تجهیزات صورت پذیرد.

استفاده از سیستم های مانیتورینگ محیطی به همراه سیستمهای هشدار دهنده بدین معنی خواهد بود که، مدیران فناوری اطلاعات هم اکنون می توانند مدیران ارشد سازمان و هیئت مدیره را قانع نمایند که تمام اقدامات لازم در جهت کاهش ریسک های ناشی از قطع ارتباطات در قلب سیستم را انجام داده اند.

منبع : geekboy